هر که بيعت با اميرالمؤمنين رد کرده است

راه رحمت،راه جنت را به خود سد کرده است

هر که بغض حضرت مولا به دل دارد بدان

مادرش در حق باباي خرش بد کرده است

آن دم که دلِ من به هواي تو گرفت /اين دلم دست به دامان عطاي تو گرفت

در جهان حرف و ندا بود ولي شکر خدا /اين وجود من فقط حرف و نداي تو گرفت

تو همان شاه و ولي هستي که هر پيغمبري /وقت اندوه و بلا ذکر ولاي تو گرفت

تو همان مولا علي هستي که ختمي مرتبت /دوش خود را زير پاي تو گرفت

هر کسي شد طينتش پاک و مطهر اي علي /دست بر راه نجات يعني ولاي تو گرفت

آنکه لعنِ بر عدوي فاطمه گويد مدام /زير پرونده ي او مُهرِ رضايِ تو گرفت

تا گفته ام علي بدنم جان گرفته است /اين قلب من به نام تو ايمان گرفته است

هر آدمي که چنگُ زده بر ولاي تو /او دست،به حبل اللهِ قرآن گرفته است

هر لب که گفت نام تو را اي اباالحسن /پس ذکر حي داورِ منان گرفته است

روزي دهنده تمام عوالم فقط تويي /دل معرفت ز سوره ي انسان گرفته است

برق نگاه و قدرتِ حيدر،ذکر فاطمه /سرهاي ذوالفقار تو طوفان گرفته است

هر کس که شد به سمت نجف رهسپار تو /او سجده هاي عشق به ايوان گرفته است

اين جمله ي امام ششم نور مطلق است /مؤمن به ذکرِ علي، ختمِ قرآن گرفته است

حضرت کَرم نموده که ذکر شريف او /جا بر لبِ فقيرِ(عبدِ کريمان)گرفته است

مينويسم از شهنشاه جهان با افتخار /آن امير فاتح و ممسوس ذات کردگار

دشمنان ترسان و لرزان مي شدند /تا به ميدان ميرسيد آن تک يل دُل دُل سوار

مدح اين مولا فقط کار امام است و خدا /کيست آنکه در مقام قابِ اوْاَدنا نگار

آن اميري که بُود خلّاقِ موساي کليم /او به پشتش مي نموده هر يتيمي را سوار

مرتضايي که بُود عرش خدا منزلگهش /با کنيز و با غلامش مي نشيند همچو يار

آيه آيه خط قرآن مدحِ حيدر هست و بس /منکر اين امر باشد سهمِ نار

لا و الّا شأن مولايم علي گشته نزول /لا فتي الّا علي،لا سيف الا ذالفقار

ماتحت لواي شاه عالم حيدريم

ما تابع محض حضرت غظنفريم

با ما تو نزن دم ز عدوي مولا

دل سوختگان غم مسمار و دريم

هر کس که شود اهل تولا و تبري به خدا

بي چون و چرا از ته دل برادريم

اما تو نگو که شيعه و دشمن دوست

از ضربت سيلي به خدا خون جگريم

والله در آن دم که بيايد مهدي

بر دشمن کوثر نبي حمله بريم

هر که زند دم ز احد بودن الله

يا که شود ورد لبش يا رسول الله

والله ز او نيست قبول تا که نگويد

اشهد ان عليا ولي الله

ضربت سيلي و مسمار ،علي کُشت علي کشت

داغ محسن ،در و ديوار،علي کُشت علي کشت

صد آه از اين غربت و مظلوميتِ شير خداوند

روگرفتن ،صورت نيليِ دلدار،علي کُشت علي کُشت

مرد خيبر شکن و غيرت حي متعال

فاطمه در بين انظار،علي کُشت علي کشت

شب غسل فاطمه،تلخ ترين لحظه ي عمر مولا

وَرم بازويِ خون بار ،علي کُشت علي کشت

گنبد فيروزه اي دل را به يغما ميبرد / هر كجا حيدر بود دل را همان جا ميبرد

آنكه در اينجا بود نامش بود بابا شجاع / هر كه باشد خصم زهرا،زنبه اش را مي درد

رضاي حضرت دادار اين است

دليل خلقت ما هم همين است

نباشد حرف احمد غير از اينكه..

. فقط حيدر اميرالمومنين است

شكر خدا كه پيشه ما حب مرتضي است / پس راه حلال زاده از حرام زاده جداست

شكر خدا كه بگويم به هر نفس ... / حيدر فقط امير و ولي و امام ماست

گفتم چه نويسم كه شود مدح تو مولا / ديدم كه نباشد به خدا مدح تو با ما

گفتن ز تو مولا به خدا در حد ما نيست / مدح تو نمودست خداوند توانا

وقتي شب معراج شود عرصه ي حيدر / يعني که فقط علي بُود امام و مولا

وقتي كه يدالله نمودست پذيرايي احمد / يعني كه علي هست فقط رازق و دانا

گفتند كه احمد متعجب شده از نطق خداوند / چونكه بشنيد خداوند تكلم كند از لسان مولا

هنگام خداحافظي ختم رسولان / فرمود خداوند جلي نام علي را

بعد شب معراج بُود نقطه حيرت / هم روي زمين بوده و هم عرش معلا

من حيدريم

من عاشق روي اباالفضل عليم                       از عشق اين پور و پدر من منجليم   

من شير پاك خوردم پس باشد شعارم            من حيدريم ،حيدريم،حيدريم